تنِ من هزاره چندم است
که ظهور در آن اتفاق نمی افتد
و به وقتِ گُلِ نِی موکول می شود؟
به دنبال کدام مُنجی می گردی بَشَر جان؟
جهان در جغرافیای تپنده یک زن
پایان می گیرد
من یک زنم
و تو به تاریخ چشم هایِ من
در یک روز بارانی به بعثت رسیده ای
معجزه ات را وصال بگذار
تا دنیا را نجات دهی.من خیلی حرف می زنم و همیشه تصورم این بود که آدم ها از من خسته می شوند، اما بعدها فهمیدم آدم ها حرف زدن من را دوست دارند، بادقت گوش می دهند و موقع حرف زدنم حواسشان را پرت جایی، چیزی یا کسی نمی کنند.
من حرف می زنم و همیشه به حرف هایم عمل می کنم، قول می دهم و به قول هایم عمل می کنم با اینکه گاهی قول های احمقانه داده ام اما حتی به آن هم عمل کرده ام.
عده ای هستند که مثل من خیلی حرف می زنند اما هیچگاه به آن عمل نمی کنند، یا کم حرف می زنند عمل هم می کنند و یا هم کم حرف می زنند و به همان کم ها هم عمل نمی کنند..
خب من آدم خوش شانسی نبوده ام، 3 سال است می خواهم تمام حرف هایم را بنویسم، 3 سال است که کتاب نمی خوانم، فیلم درست نمی بینم، کتاب نخواندم و فیلم ندیدم تا قلمم نخورد به تنه قلم کسی، تا تمامِ تمام خودم باشم و خودم.
اما هر چه می گذرد نشدنی تر می شود انگار.