مناجات

دلم می خواست خدا می آمد با من چایی، قهوه ای، چیزی می نوشید و وقتی گریه می کردم و می گفتم: زندگی با من چه بازی ها کرده، مثل دایی ( حوصله ندارم در مورد این شخص توضیح دهم) گوش می داد و می گفت: اصلا گُه توی زندگی.

دلم می خواست خدا حتی اگر بغلم نمی کرد، لااقل از آفرینش این دنیا اظهار پشیمانی می کرد، هر چند این عذرخواهیش شبیه مرتضوی ( خودتان کهریزک را سرچ کنید تا بفمید این یارو کی هست) بود.

یا ته تهش می گفت: تو لعنتی را نباید می آفریدم.

همین اعتراف آخر می توانست خیلی چیزها را تغییر دهد. این خیلی یعنی خودِ من.

راستی خدا، بیا کمی با هم روراست باشیم، نه ولش کن، چاییت را بنوش.

عبادت 4

امروز نشستم یک کانورسیشن طولانی در مدت اخیر را خواندم، همه را...

نتیجه چه بود؟ اینکه من چقدر شبیه حرف هایی هستم که می زنم، اینکه من چقدر سر حرف هایم هستم ها و اینکه چقدر آدم ها شبیه حرف هایشان نیستند و مثال نقض بزرگی هستند بر خودشان، بعد از خودم خوشم آمد.

همین دیگر.

شبیه حرف هایتان باشید.

همانا شبیه حرف هایتان بودن عبادت است و از راه های رستگاریست.

(مدت ها بود شما را به راه راست هدایت نکرده بودم ها، حالا آنقدر به من ایمان نیاورید تا بروید جهنم همانا.)

پ.ن: شبیه نوح هستم که از قومم ناامیدم اما یارای کشتی ساختنمم نیست.

ان مع العسر یسرا

برایش نوشتم خدا جای حق نشسته است، غصه نخور.
بعد فکر کردم کاش خدا از جای حقش بلند می شد می آمد کمی جای ما می نشست
درِ جای حق را هم قفل می کرد که یکی مان ندویم برویم جایش بنشینیم.
اتفاقی نمی افتاد که، می افتاد؟

عبادات 3

"دوری کردن" از بعضی از آدم ها از راه های رستگاریست.

مثلا: دوری کنید از آدم هایی که می گویند: همیشه کنارتان هستند.

آن ها نماندنی ترین آدم های زمینند،آن ها شکستن قلب ها را خوب بلندند.

"دوری کردن" فعلیست از فعل های بهشت.

(قالَ خودم)

عبادات2

"زدن در دهان دیگران" از معروفات ترک شده است که باعث ناامن شدن جامعه شده است.

همانا اگر کسی حرف مفت زد بکوبید در دهانش تا خفه شود، به همین خانه قسم که رستگار می شوید.

+ قالَ خودم

عبادات 1

آیا فحش دادن کار زشتیست؟!

آیا انسان های بی فرهنگ فحش می دهند؟!

نهههههه

همانا فحش دادن هم یکی از عبادات است که استفاده از آن در برابر یک سری از آدم ها واجب است.

+ قالَ خودم