در پسِ کلمات

من در قسمت بد جغرافیا به دنیا آمده بودم، جایی که حتی دستور زبانش هم با آدم روراست نیست چه برسد به ساکنانش.

جایی که هر فعل آن می تواند چندین معنا داشته باشد و استفاده کننده‌اش در راستای منفعتش آن را تغییر دهد و در چشم‌هایت زل بزند و بگوید: منظور من آن چیزی نبود که تو برداشت کردی.

 و تو در ته چشمانش بخوانی که دقیقا منظورش همانی بود که برداشت کردی.