زنی در فرودگاه

در خانه من مَحرَم باشید لطفا.

زنی در فرودگاه

در خانه من مَحرَم باشید لطفا.

رفتن

شنبه, ۳ بهمن ۱۳۹۴، ۱۰:۰۴ ق.ظ | فرخنده (ری را) آشوری | ۰ نظر

تو اگر هم بروی

هرگز نرفته ای

مردم تو را بیاد خواهند آورد

میان کلماتم

شعرهایم

نوشته هایم

چشم هایم

بغض هایم

حتی اگر زنِ مرد دیگری شده باشم

حتی اگر مادر بچه های مردِ دیگری باشم


این سرنوشت غم انگیز یک زن شاعر است

هرگز کسی از زندگی او نمی رود

من اما اگر بروم

در اولین لبخندِ زنی رهگذر

گم می شوم.


* بدون ویرایش

  • ۹۴/۱۱/۰۳
  • فرخنده (ری را) آشوری